Үнэхээр сайхан чи минь

Хаврын нарлаг өдөр
Надтай анх учирсан
Хайрт минь чиний ялдам царай
Нар туссан гэгээн төрх байсан
Гүн харанхуй гэтлэн ирээд
Намайг аниргүй даллан дуудсан
Гал халуун мишээл чинь
Налгар хээрийн цэцэг шиг санагдсан
Чиний тухай зүгээр л бодоход
Миний сэтгэл өгүүлшгүй сайхан.

Би

Би идэр залуу, эрх чөлөөтэй бас хүссэнээ мөрөөддөг байхдаа
Дэлхийг өөрчилж чадна гэсэн хүсэлтэй болсон юм
Жаахан нас ахиад, ухаан суухын цагт
Дэлхий өөрчлөгдөшгүй гэдгийг мэдсэн юм
Тэгээд арай ойрыг харж, улсаа шинэчилье гэж шийдлээ
Гэвч тэр ч бас боломжгүй зүйл байлаа.
Нас ахисан хойноо би дахиад хүслээ шинэчилж
Надтай ойр байдгаар нь гэр бүлээ өөрчилье гэж бодлоо
Гэвч хэн ч өөрчлөгдсөнгүй.
Эцэс сүүлд нь би нэгэн зүйлийг ухаарлаа
Эхлээд би өөрөө өөрчлөгдөх байж
Тэгсэн бол гэр бүлийнхэн маань намайг хараад
Тийм өөрчлөлтийг даган дуурайх байж
Тэндээс би хүч зоригийг олж аваад
Улсаа бас сайхан болгож өөрчилж болох байсныг
Ухаараагүй явсан байна, дэлхий ч өөрчлөгдөх байж

Би аавтайгаа адилхан болно

Хайртай бүсгүйтэйгээ гэрлээд
Хоёр биенээ дуурайсан хүүтэй боллоо 
Ажил ажил гэсээр явж байх зуур
Алдрай тэр минь хөлд ч, хэлд ч оржээ.
Гэтэл нэгэн өдөр хүү минь надад
Ааваа тань шиг болмоор байна гэлээ
Гэртээ хэзээ ирэхийг минь шалгаж асуулаа
Харин би бодолгүй шууд л оройтох байх гэлээ
Хамт байх цаг гарнаа гэж бас хэллээ
Хүү минь арав хүрлээ
Хөл бөмбөг авч өгсөнд баярлаж байлаа
Хамт тоглоё гэж гуйхад нь
Харин би бас л завгүй байлаа
За за ойлголоо гэх хүү минь
Заавал тань шиг компанид ажилладаг мундаг хүн болно гэлээ
Харин намайг хэдээс ирэхийг минь асуусан ч
Хариуд нь би бас л завгүй байлаа
Хамт байх цаг гарах биз гэж бодлоо.
    Хүү минь хэд хоногийн өмнө дээд сургууль орлоо
    Хүнгэнэсэн дуутай сайхан залуу болжээ
    Хамт суугаад жаахан ярилцья гэхэд минь харин
    Амжихгүй нь, хүү нь өнөөдөр завгүй
    Аав та харин машинаа өгчих гэлээ
    Хэзээ ирэх вэ гэж түлхүүрээ өгөнгөө асуухад минь
    Хэлж мэдэхгүй байна, цаг гарах биз гэлээ
Би тэтгэвэрт гарч хүү минь гэрлээд
Бид тус тусдаа амьдардаг боллоо
Утас залган хүүтэйгээ уулзья гэвэл
Урдаас харин завгүй бас хүүхэд өвдсөн гэлээ
Утсаа тавиад тунгаан бодож үзвэл
Угтаа хүү минь надтай тун адилхан болжээ
    Хүү минь хэзээ манайд ирэх вэ?
    Хэлж мэдэхгүй нь ааваа завгүй байна гэхдээ
    Хамт байвал сайхан байх байхдаа
    Харин тийм цаг олдох байлгүй дээ.

Эцэг хүний сэтгэл

Эцэг хүн баярлаж байгаагаа
Энгүүн боловч хуурмаг ханиадаар нуудаг
Айхаараа харин худлаа инээдэг
Амгалан атлаа дотроо амардаггүй сэтгэл
Найдаж байснаар нь хүү нь яваагүй бол
Наанаа зүгээр гэж хэлдэг ч гол нь харладаг
Оройтсон охиндоо сэтгэл зовсноо
Ойр ойрхон хэлэхгүй ч сэтгэлдээ харуулддаг
Өдөр болгон өөрөөсөө
Эцэг шиг эцэг байж чаднуу би хэмээн асуудаг
Өөрийг нь ойлгодог дотны найзуудынхаа дунд
Эгэл хүүхэд шиг болдог  сэтгэл
Гэртээ бол амгалан дүр үзүүлдэг ч
Ганцаараа байхдаа бүхнийг тунгааж нулимс унагадаг
Нэг их тоомжиргүй мэт харагддаг ч угтаа
Нэр төр биеэ барихдаа дийлдээд
Сэтгэлээ амархан нээж чаддаггүй ч
Сэмэрч дотроосоо урагддаг зүрх
Инээх уйлах нь ээжээс цөөн ч
Энгэртээ нуусан сэтгэл нь чамгүй их байдаг
Өнгөрч одсон хойноо сэтгэлд хоногшиж
Үг сургаал нь хэзээд амьд оршсоор байдаг хүн